Miejscami wartymi odwiedzenia w okolicach P O Z N A N I A i Przeźmierowa są:
GNIEZNO
1. Rynek
Większość przepięknych kamienic wokół Rynku i w jego okolicach pochodzi z XIX w. W 1819 r. sporą część zabudowy Gniezna strawił bowiem pożar, a dzisiejszy układ ulic wytyczono właśnie po tym kataklizmie
2. Katedra i Drzwi Gnieźnieńskie
Na Wzgórzu Lecha wznosi się jeden z najwspanialszych zabytków Polski – Katedra gnieźnieńska. Gotycka budowla pochodzi z przełomu XIV i XV w. Po pożarze w 1613 r. wnętrze przebudowano w stylu barokowym, a prace w latach powojennych przywróciły bazylice wygląd nadany przez twórców średniowiecznych. Od tysiąca lat z katedrą w Gnieźnie związany jest kult św. 
Wojciecha, do grobu którego pielgrzymowali: Otton III, Bolesław Chrobry, Władysław Jagiełło, Jan Olbracht, Zygmunt III Waza. Zachwyca wspaniały wystrój architektoniczny katedry, w tym zamykające wejścia do kaplic ażurowe kraty (gotyckie, renesansowe i barokowe). Warto zwrócić uwagę na malowidła ścienne, fragmenty polichromii gotyckiej oraz osiem zespołów malarstwa barokowego i w tzw. łuku tęczowym piętnastowieczny krucyfiks. W podziemiach znajduje się najstarszy w Polsce napis nagrobkowy z ok. 1006 r., fragmenty murów bazyliki Mieszka I, fragmenty ceramicznej posadzki i stipes, na którym znajdował się ołtarz ze złotym relikwiarzem św. Wojciecha. Skarbiec katedralny obok jasnogórskiego i krakowskiego, jest najbogatszym skarbcem sakralnym. Zabytki wystawiane są w Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej. W Archiwum Archidiecezjalne znajduje się m.in. bulla papieża Innocentego II z 1136 r. zwana „złotą bullą języka polskiego”‘. Biblioteka katedralna ma w zbiorach najstarszą książkę ziem polskich, niewielki pergaminowy kodeks z pocz. IX w. Najcenniejszą grupę rękopisów stanowią 73 iluminowane woluminy, m.in. Ewangeliarz Gnieźnieński z końca XI w. i Biblia z 1414 r.
Na szczególną uwagę zasługują Drzwi Gnieźnieńskie („Porta Enea” – Drzwi Spiżowe, „Porta Regia” – Drzwi Królewskie) – unikalny zabytek romańskiej sztuki odlewniczej – wykonano ok. 1175 r., za panowania księcia Mieszka III Starego i osadzono w portalu wewnętrznym kruchty południowej archikatedry gnieźnieńskiej. Skrzydła różnej wielkości (lewe 328 x 84 cm, prawe 323 x 83 cm) odlano z brązu metodą wosku traconego (lewe – bardziej wypukłe – w całości, a prawe w 24 częściach i zlutowane). Każde zawiera po dziewięć kwater ze scenami figuralnymi, obramowanych bordiurą zdobioną ornamentem roślinnym z wplecionymi postaciami ludzi i zwierząt. Umocowane na drzwiach kołatki w kształcie lwich głów odlano oddzielnie. Na pionowej listwie lewego skrzydła widnieje słabo widoczny napis, którego fragmenty (pojedyncze grupy liter) odczytał w XIX w. kanonik Ignacy Polkowski. Prawdopodobnie zawiera on m.in. imię artysty, który wykonał Drzwi Gnieźnieńskie.
3. Pomnik św. Wojciecha
24 marca 1994 r. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Sakramentów nadała Gnieznu oficjalny tytuł Miasta Św. Wojciecha. Pomnik patrona Polski i Gniezna został poświęcony w 1997 r. przez papieża Jana Pawła II podczas jego wizyty w Gnieźnie. Pomnik postawiono przed kościołem garnizonowym pod wezwaniem NMP Królowej Polski przy ulicy Chrobrego.
4. Pomnik Bolesława Chrobrego
Pomnik Bolesława Chrobrego powstał w 900. rocznicę koronacji tego dumnego władcy na pierwszego króla Polski. Monument stoi w sąsiedztwie bazyliki prymasowskiej, na Wzgórzu Lecha.
5. Ulica Tumska
Wzdłuż ulicy Tumskiej, prowadzącej do katedry, ciągną się piękne, klasycystyczne budynki z XIX w., stanowiące przykład typowej zabudowy mieszczańskiej.
6. Kanonie
Zabytkowe budynki stanowią pozostałość oryginalnej, barokowej zabudowy Gniezna. Kanonie były rezydencjami kanoników i księży. Największa z nich to kolegiata położona na najwyższym punkcie Wzgórza Lecha, tuż za kościołem św. Jerzego, została zbudowana w I poł. XVIII w. z fundacji prymasa Teodora Potockiego. Budynek wzniesiono na planie kwadratu z wewnętrznym dziedzińcem. Najstarsza kanonia, pochodząca z początku XVII w., stoi przy ul. Kanclerza Jana Łaskiego 1. Na jej zewnętrznej ścianie widoczne są dwie tablice: pierwsza, z 1613 r., informuje o fundacji dokonanej przez doktora Tomasza Josickiego, druga – o restauracji przeprowadzonej w 1760 r.
7. Pałac Arcybiskupi
Murowana, jednopiętrowa budowla powstała w latach 1830-1836. Gruntownie przebudowana w 1928 roku. Rezydencja metropolitów gnieźnieńskich i prymasów Polski. Mieści się przy ul. Łaskiego 7.
8. Cmentarz św. Piotra
Cmentarz św. Piotra został utworzony w 1833 r. na wzgórzu przy ulicy Kłeckowskiej. Jest obok cmentarza św. Krzyża jedną z dwóch najstarszych, gnieźnieńskich nekropolii. Pochowani są tutaj gnieźnieńscy powstańcy wielkopolscy. Na cmentarzu można zobaczyć ciekawe przykłady sztuki nagrobnej z XIX wieku, ale szczególne wrażenie robią katakumby znajdujące się w skarpie przy ulicy Kłeckowskiej. Są doskonale widoczne z drogi tranzytowej, przebiegającej ulicą Poznańską oraz Trasą Zjazdu Gnieźnieńskiego.
